Rozwód to bardzo trudne, pełne sprzecznych emocji przeżycie, jednak na bazie wieloletniego doświadczenia – także osobistego – wiemy, że istnieją sposoby, które pomogą ci go przejść jak najłagodniej i z jak największą korzyścią dla ciebie. Dlatego zanim złożysz pozew o rozwód, pamiętaj, by: kulturalnie dyskutować z Jestem w podobne sytuacji, też się zbieram i zebrać nie mogę, choć życie z moim mężem "nie rokuje". Za dużo mam do niego pretensji, ciągle wydaje mi się, że kłamie, zupełny brak zaufania- choć teraz trochę inny, bo już mi na nim , tak jak dawniej nie zależy, patrzę na niego przez pryzmat jego wad, mimo, że zaakceptowałam jaki jest tzn. nie oczekuję już że się zmieni. Innym aspektem rozmawiania z nastolatkami o rozwodzie jest konieczność skutecznego zapewnienia ich o tym, że absolutnie nie powinni się winić za rozwód. Uwierz, nic w rozwodzie nie jest tak szkodliwe dla psychiki nastolatka jak poczucie winy i przekonanie, że to ich obecność w życiu pary doprowadziła do jej rozpadu. Mów wprost, żeby zostać zrozumianym. Rozmawianie o rozstaniach często skłania nas do ukrywania nieprzyjemnych faktów i unikania nazywania rzeczy po imieniu. W przypadku tak poważnej sprawy jak rozwód nie wolno nam iść na skróty. Każda osoba, która powinna zostać o nie poinformowana, powinna dokładnie wiedzieć, co się teraz dzieje. Sonia Bohosiewicz o rozwodzie. Sonia Bohosiewicz w 2008 roku wyszła za Pawła Majewskiego. Doczekali się dwójki dzieci, Teodora i Leonarda. Pod koniec 2022 roku okazało się, że aktorka i jej mąż się rozstali, a nawet są już rozwodzie. Gwiazda przez wiele miesięcy stroniła od komentowania tej sfery życia prywatnego. Każdy rozwiedziony rodzic stoi przed ogromnym wyzwaniem: jak rozmawiać z dziećmi o rozwodzie! To jedna z najtrudniejszych rozmów, jakie może odbyć każdy rodzic. To dlatego, że dotyka tak wielu głębokich emocji. Przygotowanie do rozmowy z dziećmi na temat rozwodu może być dość skomplikowane ze względu na przeszkody zarówno ze . Jak rozmawiać z dzieckiem o rozwodzie? Rozwód rodziców jest zawsze negatywnym przeżyciem dla dziecka, dlatego trzeba o nim z dzićmi rozmawiać. Rozwód nie musi jednak być doświadczeniem destrukcyjnym. Radzimy, jak rozmawiać z dzieckiem o rozwodzie, aby zaoszczędzić wielu przykrych doświadczeń z nim związanych? Dziecko nie powinno czuć, że w wyniku rozwodu bezpowrotnie traci jednego z rodziców. Dlatego tak ważna jest rozmowa o ich rozstaniu. Najlepiej przeprowadzić ją wspólnie z mężem/żoną, jak najszybciej po ostatecznej decyzji. Warto się do tej rozmowy przygotować, omawiając z drugą stroną, co zostanie powiedziane, by nie sprzeczać się przy dziecku, nie mówić źle o jego mamie/tacie. Spis treściRozwód rodzicó: jak rozmawiać z dzieckiem?Rozwód rodziców: rodzi lęk i agresję...Rozwód: dziecku trzeba mówić tylko prawdęRozwód a dziecko: problem zaczyna się wcześniejRozwód rodziców: najważniejsze to nie stracić kontaktu z drugim rodzicemPo rozwodzie: co dalej z dzieckiem? Rozwód a podział opieki nad dziećmi Rozwód rodzicó: jak rozmawiać z dzieckiem? Jak rozmawiać z dzieckiem o rozwodzie? Bardzo ważne są warunki rozmowy – nie powinien poganiać nas czas czy dzwoniący telefon. W czasie rozmowy z dzieckiem ważne jest nie tylko, co mówimy, ale jak mówimy. Przeczytaj: Opieka nad dzieckiem po rozwodzie. Mecenas odpowiada na najczęstsze pytania mam Dobrze jest starać się opanować emocje. Nasze roztrzęsienie czy zdruzgotanie udzieli się dziecku i wzbudzi w nim poczucie zagrożenia, a często konieczność chronienia jednego z rodziców. Nie należy wchodzić w rolę sędziego czy oczekiwać zbyt wiele, na przykład że dziecko to właśnie ciebie zrozumie czy stanie po twojej stronie. Rozwód rodziców: rodzi lęk i agresję... Rozwód wpływa na relacje dziecka nie tylko z rodzicami, ale też z siostrą, bratem, kolegami, nauczycielami. W kontaktach z rówieśnikami czy rodzeństwem dzieci z rodzin rozwiedzionych wykazują mniejszą życzliwość i mniejszą wrażliwość na krzywdę innych. Dowiedz się: 25 lat badań nad rozwodami - wniosek? „To najgorsza krzywda, jaką możecie wyrządzić dziecku” Są bardziej agresywne, wrogie, często bardzo lękowe. Związane jest to z koniecznością chronienia siebie i utratą poczucia bezpieczeństwa. Takie dzieci popadają w konflikty. Nauczyciele często postrzegają je jako krnąbrne, uparte i złośliwe. Często też dzieci rozwiedzionych rodziców więcej czasu spędzają właśnie z nimi niż z rówieśnikami. Przeprowadzki, przerzucanie od mamy do taty nie ułatwia budowania więzi rówieśniczych ani podtrzymywania przyjaźni! Zapamiętaj! Po dwóch–trzech latach od rozwodu większość dzieci przystosowuje się do nowej sytuacji. Bardzo ważne jest, aby w tym czasie zapewnić dziecku jak najczęstszy kontakt z rodzicem, który nie sprawuje nad nim codziennej opieki. Rozwód: dziecku trzeba mówić tylko prawdę Dzieciom należy mówić prawdę, dawać im jednoznaczne uczciwe wyjaśnienia, co nie oznacza drastycznych szczegółów czy omawiania spraw dorosłych. Oto przykład: „Tata i ja od dłuższego czasu próbowaliśmy rozwiązać różne problemy między nami. Doszliśmy do wniosku, że nie możemy już ze sobą mieszkać i postanowiliśmy się rozwieść. To bolesna decyzja. Oboje bardzo cię kochamy i nigdy nie przestaniemy cię kochać. Zrobimy wszystko, żebyś nadal miał/a mamę i tatę, tak jak dotychczas, ale będziemy mieszkać oddzielnie”. Ważne, by uznać uczucia dziecka, pozwolić mu się wypłakać, wykrzyczeć, wyrazić żal, gniew. Może się też zdarzyć, że trzeba będzie powiedzieć dziecku ponownie o tej decyzji, kiedy będzie podejmowało różne próby zatrzymania rodzica w domu. Przeczytaj: Rozwód a dziecko - jak rozstanie rodziców wpływa na dzieci? Rozwód a dziecko: problem zaczyna się wcześniej W sytuacji rozwodu najbardziej negatywnie na dzieci wpływa nie rozstanie z jednym z rodziców, ale bycie świadkiem i uczestnikiem konfliktu między rodzicami jeszcze przed rozwodem. Unikanie jawnego konfliktu jest więc najlepszym środkiem zapobiegawczym przed negatywnymi skutkami rozwodu. Oprócz konfliktów między rodzicami trudne dla dziecka są zmiany w ich zachowaniu, ich stosunek do dziecka, czasem nowe i niekonsekwentne metody wychowawcze. Rodzice w sytuacjach rozwodu działają bowiem często pod wpływem stresu, a relacje z dzieckiem się pogarszają. Czasem rodzic staje się bardziej dyscyplinujący, narzuca dziecku swoje wymagania, a jednocześnie w niektórych sytuacjach okazuje mu mniej uczuć. A czasem wręcz przeciwnie – aby złagodzić skutki rozwodu, staje się zbyt pobłażliwy i uległy. Innym znów razem rodzice są tak pochłonięci walką między sobą, że zupełnie zapominają o dzieciach. Dziecko musi mieć możliwość porozmawiania z kimś bliskim o swojej trudnej sytuacji. Zachęcaj je więc do kontaktów z rówieśnikami, sam bądź inicjatorem rozmowy, opowiedz o innych dzieciach, których rodzice się rozwiedli. Mów otwarcie, czego można się bać i jak ty możesz pomóc synowi lub córce w tej sytuacji. Zapewniaj o swojej miłości i o tym, że rodzicem jest się do końca życia i nic tego nie zmieni. Zobacz: Czy dziecko może przystąpić do komunii, gdy rodzice są po rozwodzie? Rozwód rodziców: najważniejsze to nie stracić kontaktu z drugim rodzicem Badania pokazują, że częste regularne kontakty z rodzicem niemieszkającym z dzieckiem zmniejszają ryzyko problemów wychowawczych i zwiększają szansę na jego przystosowanie się do nowej sytuacji. Dlatego tak ważne jest, by wraz z rozwodem rodziców dziecko nie traciło jednego z nich. Obydwoje rodzice, a zwłaszcza ten, który mieszka z dzieckiem, powinni „wciągać” w wychowanie drugą stronę. Należy dbać o regularne spotkania dziecka z drugim rodzicem. Ten z kolei powinien dobrze planować swój harmonogram zajęć, by dotrzymywać obietnic i stawiać się na oczekiwane przez dziecko spotkanie. Po rozwodzie: co dalej z dzieckiem? Uniknięcie sporu sądowego o dziecko jest dużym krokiem naprzód. Walka na sali sądowej, wzajemna wrogość rodziców odbija się negatywnie na kontaktach z dzieckiem. Jeśli trudno się wam porozumieć, nie widzicie szansy na konstruktywną rozmowę i chcecie dogadać się bez pośrednictwa sądu, skorzystajcie z mediacji rodzinnej. Dowiedz się: Pozew rozwodowy: jak napisać pozew o rozwód? Wzór, koszt Dzięki pomocy profesjonalnego mediatora można ustalić wiele trudnych, okołorozwodowych spraw. W rozmowach z byłym małżonkiem o dziecku warto odłożyć urazy na bok, by wypracować poprawne relacje i nie utrudniać sobie roli matki/ojca. Dawaj dobry przykład, pierwsza/pierwszy informuj drugą stronę o różnych wychowawczych sprawach. Wymieniajcie się informacjami o dziecku i wspólnie podejmujcie ważne decyzje na jego temat. Kłótnia z eksmałżonkiem w obecności dziecka przynosi mu wiele szkody i cierpienia. Dając dziecku szansę obserwowania rodziców zgodnie ze sobą rozmawiających po rozwodzie, wzmacniacie jego poczucie bezpieczeństwa. Dziecko nie może być wikłane w konflikty rodziców i nie powinno pełnić żadnych „dorosłych” ról. Czynienie z niego szpiega, posłańca, mediatora, kozła ofiarnego czy powiernika jest ponad jego siły. Wypytywanie dziecka o życie drugiego rodzica, zmuszanie do przekazywania mu informacji, osądzania, kto ma rację w sporze, oczekiwanie, że wysłucha waszych żalów, będzie osobą do odreagowania stresów czy stanie się niańką dla rodzeństwa, znacząco potęguje cierpienie i stres. Każde dziecko ma naturalną potrzebę kochania obydwojga rodziców, nie należy więc pytać, kogo kocha bardziej, z kim chciałoby mieszkać czy spędzić wakacje! Rozwód to ciężki czas dla całej rodziny Ogólnie rzecz biorąc, rozwód lub separacja z parą to doświadczenie, które może powodować dyskomfort i frustrację osób dotkniętych chorobą, w tym dzieci. Przyczyny separacji mogą mieć negatywne konsekwencje dla dzieci lub młodzieży, ponieważ ich rola jest jedynie bierna , a stają się ofiarami, gdy zachowanie rodziców podczas separacji jest niewłaściwe. W wielu przypadkach rozwód rodziców jest najlepszą alternatywą, jaką można przeprowadzić, zwłaszcza jeśli para wpada w pętlę częstych kłótni, dlatego decyzja o separacji nie zawsze jest dla dzieci negatywna. Jednak gdy między rodzicami dochodzi do ciągłych separacji i pojednania, zwykle pojawiają się u dzieci negatywne emocje , ponieważ żyją one z nadzieją, że związek zostanie wzmocniony lub z frustracją, że w każdej chwili ich rodzina może się rozpaść. Separacja nie zawsze jest negatywna dla dzieci, ale późniejsze zmiany są Kiedy dochodzi do separacji pary, zmienia się charakterystyka rodziny i wszyscy jej członkowie są zmuszeni do reorganizacji swoich praw, obowiązków i relacji rodzinnych, aby osiągnąć odpowiednią adaptację . Kiedy dzieci z rozdzielonej pary są w wieku młodzieńczym W okresie dojrzewania poczucie straty objawia się zachowaniem, okazywaniem nastolatkowi nieco buntu, odczuwaniem pustki, trudnościami z koncentracją itp. Reakcje te są jednak zwykle powszechne w okresie dojrzewania, ponieważ wiążą się z poczuciem utraty dzieciństwa, a wraz z nim bezpieczeństwa, jakie zapewnił ten etap. Z drugiej strony, gdy nastolatek staje w obliczu separacji lub rozwodu z rodzicami, doświadcza szeregu znaczących reakcji emocjonalnych i behawioralnych, takich jak: – Presja przy podejmowaniu decyzji : niektóre dzieci są uwarunkowane przez rodziców, aby decydować, z kim chcą mieszkać i kiedy odwiedzą rodzica znajdującego się poza domem rodzinnym. Czasami nie stają po stronie żadnego z rodziców i zachowują się w sposób odpowiedzialny i „dorosły”, rozumiejąc separację z najlepszą możliwą postawą. – Utrata dzieciństwa : może się zdarzyć, że jeśli para ma więcej niż jedno dziecko, nakładają na swoje dzieci większe obowiązki w stosunku do młodszego rodzeństwa i są przedmiotem roszczeń wyrażonych przez jednego z rodziców, że są w sytuacja emocjonalnie zależna. Każdy nastolatek reaguje inaczej, ale często ma wiele obaw – Konflikty wewnętrzne : czasami fakt dzielenia czasu, spędzania go z obojgiem rodziców, może powodować konflikt między chęcią zobaczenia rodzica, z którym nie mieszkają, a kontynuowaniem planów z przyjaciółmi i kolegami. W niektórych przypadkach nastolatek wpada w złość, a jego reakcją jest wyładowanie irytacji z powodu rozłąki z rodzicami poprzez częste kłótnie. – Troska o pieniądze : niektóre nastolatki wykorzystują sytuację rozwodową, wywierają presję na rodziców i sprawiają, że czują się źle, aby zrekompensować im większą hojność materialną. – Większa świadomość : młodzież lepiej rozumie sytuację separacji i mogą pojawić się negatywne zachowania, gdy ich rodzice zwiążą się z nowymi partnerami. Może nawet pojawić się zazdrość o nowego partnera jednego z rodziców. – Pojawienie się zachowań internalizujących : odmowa komunikacji, wycofanie, introwersja, lęk itp. – Lub uzewnętrznione zachowania : kradzież, zażywanie narkotyków, przemoc wobec rówieśników itp. – Uczucie wewnętrznego dyskomfortu , które może objawiać się problemami ze snem lub koncentracją, obniżonymi wynikami w nauce, uczuciem apatii i słabą motywacją do osiągnięcia itp. – Życie w sytuacji rozwodowej może wywołać u nastolatków dwa rodzaje lęku : albo strach przed nawiązaniem długotrwałych związków romantycznych, albo potrzebę znalezienia partnera na całe życie, z powodu strachu przed poczuciem samotności, generowaniem konformizmu w obliczu związku i potrzeba nawiązania nowego związku w przypadku rozstania. Jak można uniknąć lub zmniejszyć te efekty? Nieuniknione jest, że nastolatka doświadcza negatywnych emocji, gdy dochodzi do rozłamu między rodzicami. Jak każda istota ludzka przed jakąkolwiek zmianą, będzie potrzebował czasu adaptacji, który należy uszanować. Jednak, jak wspomniano powyżej, kluczowy jest sposób, w jaki rodzice radzą sobie z separacją, aby nastolatek mógł przejść przez tę zmianę z jak najlepszym nastawieniem. Aby to zrobić, podajemy szereg wskazówek, które uważamy za odpowiednie, gdy para z dorastającymi dziećmi rozwodzi się: 1. Pierwszym krokiem jest nawiązanie rozmowy z nastolatkiem na temat zerwania, które nastąpi między rodzicami. Ważne jest, aby ta rozmowa odbyła się na kilka tygodni przed przeprowadzeniem całego postępowania rozwodowego, chociaż młodociany może podejrzewać o separację, wygodnie jest, aby [quotei] Dzieci znały przyczyny zerwania [/quoti] czują, że są wziął pod uwagę. Komunikacja rodzinna jest kluczem do ich konsolidacji i zapewnienia emocjonalnego bezpieczeństwa ich dzieciom. Ponadto wpłynie na radzenie sobie z emocjami, umiejętność, którą nastolatek musi nabyć, akceptując trwały charakter separacji, stawiając czoła gniewowi lub wściekłości, że nie był w stanie nic zrobić, aby naprawić sytuację i, co najważniejsze, zrozumieć zerwanie relacji jego rodziców. 2. W kwestiach, które go dotyczą, rodzice muszą zawsze brać pod uwagę opinię nastolatka, czyniąc go współsprawcą dynamiki rodziny , która rozwinie się po rozpadzie. 3. Oboje rodzice muszą być zawsze dostępni, aby pomóc swoim dzieciom w podejmowaniu własnych decyzji, nawiązywaniu aktywnego słuchania i wzbudzaniu wspólnej refleksji. Innymi słowy, okazuj solidne zaufanie w przypadku jakichkolwiek pytań lub pytań, które pojawiają się w umysłach twoich dzieci, zapewniając je, że ich potrzeby zawsze będą zaspokojone . 4. Przyczyny zerwania powinny być podane wprost, bez obwiniania żadnego członka rodziny. Jeśli wady rodzica wyjdą na jaw, ważne jest, aby podkreślić również jego pozytywne cechy. Nastolatki bardzo cenią szczerość, jaką okazują rodzice, i zrozumieją powody, dla których dochodzi do separacji. Pomoże im to uznać, że nowa sytuacja jest najlepszym rozwiązaniem problemu, którego nie da się rozwiązać w żaden inny sposób. Dzieci muszą zobaczyć, że wciąż mogą liczyć na oboje rodziców we wszystkim 5. Najlepszą adaptacją do nowej sytuacji dla nastolatka jest brak konfliktów czy sporów między ukochanymi przez niego osobami. Dlatego zachęcamy do korzystania z dialogu w celu wyjaśnienia osobistych zainteresowań rodziców, unikając w ten sposób wszelkiego rodzaju dyskusji. 6. Wiele badań podkreśla, jak ważne jest, aby dzieci mogły nadal liczyć na oboje rodziców i współpracować ze sobą w tym, co ich dotyczy. Dlatego z jednej strony należy utrzymywać regularny i częsty kontakt z rodzicem opuszczającym dom rodzinny, az drugiej utrzymywać relacje z dwojgiem rodziców, chyba że jest to szkodliwe ze względu na ryzyko lub realną szkodę dla dzieci. 7. Niedopuszczanie, w miarę możliwości, do zmiany codziennej rutyny nastolatka, zarówno w domu, jak iw szkole. Może to zwiększyć poczucie straty, dezorientacji i napięcia. 8. Nie zapominaj o zachowaniach lub postawach, na które nie wyrażano zgody przed separacją, unikaj zachowań nadopiekuńczych lub permisywnych , ponieważ może to generować u nastolatka zachowanie kapryśne i wymagające. Nie wszyscy z nas są przygotowani do radzenia sobie z trudnymi sytuacjami w najlepszy możliwy sposób. Wielu rodziców czuje się zagubionych, jeśli chodzi o leczenie swoich dzieci. Ważne jest, aby nie czuć się winnym zaistniałej sytuacji i zawsze pamiętać, że rozstanie pary nie powinno wpływać na relacje z dziećmi, ponieważ sposób, w jaki cierpią z powodu rozbicia rodziny, zależy od zachowania, które twoi rodzice manifestują się w domu. Co powiedzieć ludziom? To problem niezwykle utrudniający dobre życie po rozwodzie. Może już masz doświadczenie... ukrywania się przed znajomymi? Co gorsza, nawet jeśli ty tak nie robisz, niestety twoi znajomi, z dużą dozą prawdopodobieństwa można sądzić, zapewne tak właśnie czynią. Dlaczego? Coś już słyszeli, że chyba jesteś po rozwodzie, ale nie wiedzą jak z tobą o tym rozmawiać. Zastanawiają się jakie jest twoje życie, czy to na pewno prawda, albo czy ciebie nie zranią wspominając o tym, nie będą zbyt obcesowi. Jest to dla nich bardzo krępująca sytuacja. Dla ciebie zresztą też. Możesz ją rozwiązać w prosty sposób. Twoje życie po rozwodzie interesuje również twoje otoczenie. Najlepiej powiedzieć każdej ważnej osobie w twoim otoczeniu społecznym, że rozstaliście się i nie jesteście już parą. Nawet, jeżeli każdy już o tym wie, powinien to jednak usłyszeć od ciebie bezpośrednio, tak by wszyscy mieli świadomość, co inni wiedzą na ten temat. Najczęściej wystarczy bardzo krótki komunikat. Ważnym osobom w pracy, z którymi nie masz specjalnej ochoty rozmawiać o tej sprawie szczegółowo, możesz powiedzieć tak: "Czy słyszałeś, że rozstaliśmy się? Chciałem ci po prostu o tym powiedzieć. Myślę, że ciężko to przeżyjemy, ale oboje mamy nadzieję, że w końcu będzie to najkorzystniejsze rozwiązanie." Jeżeli druga strona chce się wdać z tobą w rozmowę na ten temat, zdecyduj, czy masz na to ochotę, czy nie. Jeżeli nie chcesz, możesz spokojnie powiedzieć: "Cała ta sprawa jest dla mnie w tej chwili dość przykra i wolałbym za dużo o tym nie mówić. Na razie próbuję sobie ułożyć życie po rozwodzie. Miło mi wiedzieć, że mógłbym z tobą o tym porozmawiać. W każdym razie wiesz już teraz i mam nadzieję, że możemy dalej współpracować jak dawniej." Oczywiście, bliżsi przyjaciele i krewni będą oczekiwać od ciebie wyjaśnień i być może także sprawozdania z ciągu wydarzeń, który doprowadził do rozstania. Niewątpliwie niektórzy i tak pewnie wiedzieli, co się święci. Wyłącznie od ciebie zależy, czy chcesz jeszcze wyjawiać jak wygląda twoje życie po rozwodzie lub jak do niego doszło. Jeżeli o pewnych sprawach wolisz nie mówić, powiedz to wprost. Być może, raz po raz będziesz musiał powstrzymywać ich ciekawość, nie wahaj się jednak przed tym. Trzymaj się stanowiska wyjściowe­go, póki nie zechcesz go zmienić. Jak się potoczyło twoje życie, że jesteś po rozwodzie? Musisz to wiedzieć. Cenne z wielu powodów jest ułożenie sobie z góry ogólnego planu wypowiedzi. Po pierwsze, pomoże ci to rozstrzygnąć, co się w twoim związku popsuło i doprowadziło do rozstania. Jak się okazuje, jest to jedno z najważniejszych zadań dla osób, które dopiero się rozstały. Możesz z czasem zmienić swoją wersję wydarzeń, ale uporządkowanie sobie całości we własnej głowie pomoże ci na ogół odzyskać grunt pod nogami. Odtwarzając bieg wydarzeń dla siebie (opowiadając o tym innym, możesz zechcieć wprowadzić cenzurę), staraj się, po pierwsze, uwzględnić, nie tylko zachowania partnera, które powodowały w waszym związku napięcia, ale także twoje własne cechy, których on/ona nie akceptował/a. Po drugie, przypisz poszczególnym czynnikom odpowiednie znaczenia, by odkryć w ten sposób, który z powodów był najważniejszy. Co doprowadziło was do rozstania tak, że wasze życie znalazło się na nowym etapie, po rozwodzie. Jak długo wasz związek znajdował się w stanie poważnego kryzysu? Kiedy jedno albo drugie z was zaczęło na serio rozważać kwestię rozstania? Co przyczyniło się do podjęcia ostatecznej decyzji? Gdy już ustalisz jasno swoją wersję historii rozstania, stosunkowo łatwo ci będzie stworzyć na jej podstawie odpowiednią wersję dla innych. Może być długa lub krótka. To ważne również dla twojego życia w nowym związku po rozwodzie. Przemysław Mocarski i Tomasz Czyżewski Tagi: samotność po rozwodzie, Jak żyż po rozwodzie wśród starych znajomych W trakcie rozwodu małżonkowie zwykle próbują na nowo ułożyć sobie życie. Wiele osób jest już zaangażowana w związek z nową osobą w trakcie rozwodu. Czy związek z osobą w trakcie rozwodu jest dopuszczalny? Czy taka relacja może być powodem przegrania sprawy o rozwód? Wszystkie te kwestie wyjaśnię w artykule „Związek z osobą w trakcie rozwodu”. Pamiętaj, że jeśli przechodzisz rozwód, to jestem w stanie Ci pomóc. Udzielam konsultacji rozchodzącym się parom z całej Polski, w tym także online i telefonicznie. Zapraszam do zapoznania się z moją ofertą (Rozwody Poznań) oraz do kontaktu! Związek z osobą w trakcie rozwodu zwykle nie stanowi o winie małżonka, który wchodzi w taką relację. Często związek z nową osobą wykorzystywany jest przez drugiego małżonka, jako dowód na wcześniejszą niewierność. Skuteczność takich zarzutów uzależniona jest od okoliczności Twojej konkretnej sprawy. Kluczowe jest to, co jest możliwe do wykazania przed sądem, z wykorzystaniem dostępnych Ci dowodów. Przed ujawnieniem się z nowym partnerem, warto skonsultować się z adwokatem, aby nie popełnić błędu. Związek z osobą w trakcie rozwodu Związek w trakcie rozwodu – czy jest zdradą? Zwykle związek z osobą w trakcie co do zasady nie przesądza o winie małżonka. Jednak w niesprzyjających okolicznościach może być wykorzystany przez drugą stronę. Wszystko zależy od okoliczności Twojej sprawy o rozwód. A w szczególności od tego, czy: związek z nową osobą nastąpił już po tym, jak rozbiło się Twoje małżeństwo, czy jeszcze w trakcie rozpadu? Może wyjaśnię Ci to na przykładach. Przykład nr 1. Pani Halinie od dawna nie układa się z mężem, który nadużywał alkoholu i zdradzał ją z licznymi kobietami. Pani Halina zebrała dowody na zdrady i alkoholizm męża, udała się do adwokata, opracowała strategię i wniosła pozew o rozwód z winy męża. Po złożeniu pozwu poznała Pana Grzegorza, z którym weszła w nieformalną relację i przeprowadziła się do niego. W tej sytuacji nie będziemy mieć do czynienia z winą Pani Haliny. Winny będzie mąż, którego naganne zachowanie bezpośrednio przyczyniło się do rozpadu małżeństwa. Przykład nr 2. Pani Monika oraz Pan Mariusz od dawna nie potrafili się dogadać. Każde z nich zachowywało się poprawnie, nie mieli „nikogo na boku”. Zwyczajnie, przestali się kochać. Zgodnie wnieśli o rozwód, jednak tuż przed pierwszą rozprawą zdarzył im się „pożegnalny seks”. Pan Maciej zmienił zdanie i chciał powrotu do żony, a ona już poznała nową osobę. W tej sytuacji mogą małżonkowie prawdopodobnie nie dostaną rozwodu. Sąd orzeknie, że skoro niedawno współżyli, to nadal łączy ich więzi fizyczna. Nie ma przesłanek rozwodowych. Jeśli Pan Maciej zmieni zdanie i będzie domagał się winy Pani Moniki, to może mieć całkiem duże szanse. Nowa relacja Pani Moniki może przesądzić o jej winie. Przykład nr 3. Pan Michał od dawna miał kochankę. Postanowił wyczekać na odpowiedni moment, aby rozwieść się z Panią Natalią. Regularnie wszczynał awantury i psuł atmosferę w domu. W końcu małżonkowie zamieszkali oddzielnie. Po jakimś czasie Pani Natalia zaczęła się spotykać z nowym partnerem. Pan Michał sprytnie wykorzystał sytuację i wniósł pozew o rozwód z winy żony. Jeśli Pan Michał będzie sprytny i: wykaże, że problemy w małżeństwie były przejściowe, ukryje swoją zdradę, wykaże, że nowy związek żony przelał czarę goryczy, To będzie mieć szansę, aby dostać rozwód z winy żony! Przywołuję te przykłady, aby Ci uświadomić, że nie jest tak różowo, jak to możesz wyczytać w Internecie. Rzeczywiście, rozpoczęcie nowego związku w trakcie rozwodu zwykle nie przesądza o winie. Jednak wszystko zależy od okoliczności Twojej konkretnej sprawy oraz od tego, co obie strony mogą udowodnić. Związek w trakcie rozwodu a zdrada Zdrada po złożeniu pozwu o rozwód Zwykle nie należy traktować w kategoriach zdrady małżeńskiej, jeśli doszło do poznania kogoś po złożeniu pozwu rozwodowego. Skoro postępowanie w przedmiocie rozwodu zostało już zainicjowane, musiało dojść do faktycznego rozpadu małżeństwa. Oznacza to również, że w razie rozpatrywanie przez sąd kwestii winy za rozpad pożycia okoliczność poznania kogoś nowego nie będzie miała charakteru obciążającego. Zauważ, że sytuacja, w której poznajesz kogoś po złożeniu pozwu rozwodowego jest diametralnie inna, niż ta, w której zbliżasz się z kimś, kto był już blisko Ciebie. Pozwól, że znowu posłużę się przykładem z mojej praktyki adwokackiej. Przykład nr 4. Pan Damian ciężko przechodził przez rozwód z żoną. Jeszcze w trakcie małżeństwa przyjaźnił się z Panią Agnieszką. Oprócz przyjaźni absolutnie nic więcej ich nie łączyło. Jednak rozwód bardzo ich zbliżył i w trakcie postępowania nawiązali romans. Relacja Pana Damiana i Pani Agnieszki nie była przyczyną rozpadu małżeństwa i nie powinna przesądzić o winie Pana Damiana. Jednak pełnomocnik żony Pana Damiana z pewnością będzie próbował wykazać, że romans miał miejsce jeszcze w trakcie małżeństwa i przypisać winę Panu Damianowi. wina za rozwód Związek z osobą w trakcie rozwodu a kwestia winy w orzecznictwie Sądu Najwyższego Wielu małżonków, którzy przed uzyskaniem rozwodu weszli w nowe związki, zastanawia się, w jaki sposób ta okoliczność zostanie zinterpretowana przez sąd. Tymczasem sądy zwracają uwagę na to, jak na tego typu sprawy zapatruje się Sąd Najwyższy. Z perspektywy sądu rozpatrującego Twoją sprawę o rozwód podejście Sądu Najwyższego jest bardzo ważne. Jeśli sąd wyda wyrok sprzeczny z linią orzeczniczą SN, to z dużym prawdopodobieństwem taki wyrok zostanie uchylony w postępowaniu apelacyjnym. A sędzia popsuje sobie statystyki. W tym kontekście warto przytoczyć kilka orzeczeń Sądu Najwyższego. Otóż w jednym z nich stwierdzono wprost, iż związek jednego z małżonków z innym partnerem w czasie trwania małżeństwa, lecz po wystąpieniu zupełnego i trwałego rozkładu pożycia między małżonkami, nie daje podstawy do przypisania temu małżonkowi winy za ten rozkład (wyrok Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 28 września 2000 r., sygn. akt IV CKN 112/2000, OSNC 2001/3 poz. 41). Z kolei w innym orzeczeniu przyznano, że nie pozostaje jednak bez znaczenia dla oceny przesłanek rozwodowych określonych w art. 56 kro. Jeżeli małżonek, który nie wyraża zgody na rozwód i któremu w myśl art. 57 § 1 w zw. z art. 56 § 1 kro nie można przypisać winy rozkładu pożycia, po wystąpieniu rozkładu pożycia zachowuje się w stosunku do drugiego małżonka w sposób niewłaściwy i naganny, to należy rozważyć, czy w tych okolicznościach jego odmowa zgody na rozwód nie powinna być oceniona jako sprzeczna z zasadami współżycia społecznego w rozumieniu art. 56 § 3 kro (wyrok Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 21 marca 2003 r., sygn. akt II CKN 1270/2000, niepublikowany). Współżycie z inną osobą w trakcie rozwodu A co jeśli po złożeniu pozwu o rozwód jedno z małżonków rozpoczęło współżycie seksualne z inną osobą, ale bez budowania z nią związku? Stosunkowo często klientki donoszą mi, że przyłapały mężów na tym, że po złożeniu pozwu o rozwód umawiają się z prostytutkami. W gruncie rzeczy takie zachowanie należy oceniać podobnie jak związek z nową osobą. Czyli jeśli mąż zaczął spotykać się z prostytutkami już po faktycznym rozpadzie małżeństwa, to jest to jego sprawa (i zdrowie). Natomiast jeśli żona wykaże, że mąż parał się takimi eskapadami jeszcze w trakcie małżeństwa, to będzie można przypisać mu winę. Związek z osobą w trakcie rozwodu – podsumowanie Jak widzisz, związek z osobą w trakcie rozwodu co do zasady nie będzie mieć wpływu na kwestię winy. Teoretycznie, możesz zacząć spotykać się z nowym partnerem lub przeprowadzić się do nowej partnerki. Pamiętaj jednak, że najważniejsze jest to, co możesz udowodnić w sądzie. A Twój małżonek będzie robił wszystko, aby wykazać, że to właśnie Twój nowy związek jest przyczyną Waszego rozwodu. Zanim zdecydujesz się na ujawnienie Twojego nowego związku skonsultuj się z adwokatem lub radcą prawnym. Nie pozwól sobie na popełnienie błędu na ostatniej prostej w Twojej walce o korzystny rozwód. Potrzebujesz pomocy adwokata? Masz trudny rozwód? Jeśli chciałbyś skorzystać z mojej pomocy, zapraszam do kontaktu. Działam na terenie takich miast jak: Poznań, Luboń, Gniezno, Śrem, Środa Wielkopolska, Grodzisk Wielkopolski, Swarzędz, Leszno, Piła, Kościan, Jarocin, Września oraz Wolsztyn. Posiadam także oddział w Świeciu, pracując w takich miejscowościach jak Grudziądz, Chełmno i Tuchola. W trudnych sprawach rozwodowych działam w CAŁEJ POLSCE! Udzielam także konsultacji telefonicznych oraz konsultacji online. Pamiętaj, że rozwód to poważna sprawa, dlatego warto skorzystać z pomocy adwokata lub radcy prawnego. Masz pytania? Napisz! Zadzwoń! Adwokat Marlena Słupińska-Strysik e-mail: biuro@ tel. 61 646 00 40 tel. 68 419 00 45 tel. 52 511 00 65 Komentarze: Decyzja o rozwodzie jest zawsze trudna i wywołuje wiele emocji. Sprawa komplikuje się, jeśli małżonkowie mają dzieci. Trzeba nie tylko ustalić wszelkie szczegóły związane z opieką nad nimi, ale też przygotować je do rozwodu i życiu po nim. Dla rodziców jest to duże wyzwanie. Z kolei dla dzieci ogromne przeżycie. Choć rozwody przebiegają w różny sposób, często spokojny i pokojowy, zawsze są dla dzieci trudnym wygląda rozwód gdy są dzieci?Kiedy rozwód rodziców jest lepszy dla dziecka?Jak rozwód wpływa na dziecko?Jak rozmawiać z dzieckiem o rozwodzie?Wychowywanie dziecka po rozwodzie bez krzywdy dla niegoJak wygląda rozwód gdy są dzieci?Profesjonalne kosmetyki dla kobiet do pielęgnacji twarzySprawdź ofertę >Rozwód jest zdecydowanie trudniejszy, kiedy są dzieci, zarówno na płaszczyźnie prawnej, jak i psychologicznej. Małżonkowie nie tylko muszą wnieść o rozwód i podział majątku. Są oni zobowiązani także do ustalenia takich kwestii jak płacenie alimentów oraz ich wysokość, sprawowanie opieki rodzicielskiej, zamieszkanie dzieci, sposób spędzania ich wakacji i świąt, a także kontakt z drugim rodzicem. Choć dwie osoby decydują się zakończyć związek, zawsze będą rodzicami, którzy powinni ustalać szczegóły związane z wychowaniem dziecka. Na ich barkach spoczywa duża odpowiedzialność. Choć czują oni wiele negatywnych emocji w związku z rozwodem, jak np. rozczarowanie czy złość, muszą mieć na uwadze również emocje dziecka. Ważne jest to, aby opiekunowie przygotowali dzieci do rozwodu, a także pomogli im przejść przez ten rozwód rodziców jest lepszy dla dziecka?Preparat na układ krążenia, z koenzymem Q10, wzmacniający serceDowiedz się więcej >Choć rozwód to trudne doświadczenie dla każdego dziecka, często bywa lepszym rozwiązaniem. Dzieci potrafią wyczuwać emocje rodziców i widzą, kiedy nie są oni szczęśliwi. Nierzadko są one świadkami kłótni czy tzw. cichych dni, które wywołują w nich lęk i zagubienie. Tak naprawdę dla dziecka najgorszy jest nie sam rozwód, a konflikt rodziców i ich walka ze sobą. Zdarza się, że rodzice decydują się pozostać razem „dla dobra dziecka”. Jest to jednak rodzaj poświęcenia, który stanowi dla pociechy ogromny ciężar. Może czuć się ona winna, że dwie osoby cierpią właśnie z jej powodu. Jeśli więc rodzice nie widzą szans na uzdrowienie swojego związku, rozwód jest najlepszym Wychowywanie dziecka po rozwodzie bez krzywy dla niego jest dużym wyzwaniem. Wymaga to dojrzałości oraz współpracy z byłym rozwód jest dla dziecka rodzajem ocalenia. Mowa o związkach małżeńskich, w których jeden z partnerów stosuje przemoc domową. Nie ważne, czy dotyka ona bezpośrednio dziecka, czy nie. Już sama obserwacja, że jeden z rodziców znęca się nad drugim, jest traumatycznym przeżyciem. Dziecko doświadcza ogromnego lęku nie tylko o siebie, ale również o swojego opiekuna. Jednocześnie przyswaja nieprawidłowe wzorce rodzinne, może stać się agresywne lub silnie lękowe, a wspomnienia oraz uczucia z najwcześniejszych lat życia z pewnością będą do niego powracać w rozwód wpływa na dziecko?Automatyczny ciśnieniomierz naramienny, dokładny, wygodny i łatwy w stosowaniu. Klinicznie potwierdzona dokładność się więcej >Rozwód rodziców jest dla każdego dziecka trudnym przeżyciem. Reakcje pociech są jednak bardzo indywidualne. Zależą one nie tylko od osobowości dziecka, ale również wieku, okolicznościach, przebiegu rozwodu czy postawy samych rodziców. Badania psychologiczne pokazują, że statystycznie z rozwodem lepiej radzą sobie dziewczynki. Skala emocji może zależeć od okresu życia dziecka. Najgorzej z rozwodem radzą sobie przedszkolaki oraz nastolatkowie w wieku 15-14 lat. Z kolei lepiej ten czas przechodzą dzieci w wieku 8-14 lat. Dziecko, którego rodzice się rozwodzą, wkracza w okres żałoby. Musi się ono pogodzić z myślą, że mama i tata nie będą już razem, że zmieni się życie ich rodziny, że nie będzie miało swobodnego dostępu do obu opiekunów. Zaakceptowanie zmian wymaga czasu. Jest to dynamiczny proces, w którym pojawiają się różne emocje i zachowania. Dziecko może początkowo zaprzeczać sytuacji albo starać się rodziców pojednać. Kiedy dotrze do niego, że rozwód jest nieodwołalny, może ono reagować złością lub depresją. Przeżycie tych wszystkich emocji prowadzi w końcu do pogodzenia się z rozmawiać z dzieckiem o rozwodzie?Cynk organiczny - naturalne wsparcie Twojego zdrowiaDowiedz się więcej >Rozmowę z dzieckiem na temat rozwodu trzeba przeprowadzić z uwzględnieniem jego wieku oraz zdolności rozumienia sytuacji. Powinna ona odbyć się w bezpiecznym dla dziecka miejscu, w przestrzeni, w której może ono wyrazić swoje emocje. Najlepiej jeśli w rozmowie uczestniczy dwoje rodziców. Niezależnie od wieku dziecka, powinni oni mówić wprost. Bardzo ważne jest to, aby porozmawiać o tym, co czuje dziecko w związku z zaistniałą sytuacją, nazwać jego emocje i wyrazić dla nich zrozumienie. Należy także zaznaczyć, że rozwód dotyczy relacji małżeńskiej, a nie rodzicielskiej. To ważne, aby dziecko wiedziało, że ma dwójkę kochających i troszczących się o niego wiesz że: dzieci, które doświadczyły rozwodu, częściej rozwodzą się w życiu dorosłym?Kliniczny psycholog Anna Gold Buscho zwraca uwagę na to, że już od dzieciństwa szukamy znaczenia naszych doświadczeń i budujemy dla nich określoną narrację. Również dla rozwodu rodziców. Zdarza się, że młodsze dzieci czują się winne rozwodowi, z kolei starsze dzieci mogą oskarżać jednego z opiekunów o rozpad rodziny. Ich narracja o rozwodzie jest kształtowana przez trzy czynniki:Sposób przekazania informacji o rozwodzie oraz wypowiedzi na temat drugiego przez dziecko sytuacji, które widzi i których zewnętrzne oraz straty związane z rozwodem o rozstaniu rodziców zależny również od wieku dziecka, stopnia rozwoju, stylu przywiązania, temperamentu. Nie na wszystkie te czynniki wpływ mają rodzice. Ważne jednak aby skupiali się oni na tym, jak mogą kształtować sposób rozumienia pociechy o swoim rozstaniu. Choć nie da się uchronić dziecka przed stratami związanymi z rozwodem, można pomóc mu tworzyć zdrową narrację o zaistniałej sytuacji. Sposób przekazania informacji o rozwodzie ma duży wpływ na to, jak dziecko będzie postrzegało w przyszłości rozstanie dziecka po rozwodzie bez krzywdy dla niegoZdrowe serce, prawidłowe widzenie, sprawny mózg i umysł - kompleks 3 olejów: rybiego, lnianego i ogórecznikaDowiedz się więcej >Wychowywanie dziecka po rozwodzie bez krzywy dla niego jest dużym wyzwaniem. Wymaga to dojrzałości oraz współpracy z byłym współmałżonkiem. Niestety, rozwód często potęguje negatywne emocje byłych partnerów wobec siebie, co ma wpływ na dziecko. Mogą oni na przykład rywalizować o względy dziecka lub próbować zdyskredytować drugiego opiekuna w jego oczach. Bardzo ważne jest, aby rodzice potrafili być ponad swoje negatywne emocje względem eksmałżonka. Jeśli jest to trudne, mogą oni zgłosić się po pomoc do psychologa lub psychoterapeuty. W kryzysowych sytuacjach można również skorzystać z pomocy powinni dokładnie przemyśleć, jak będzie wyglądać ich opieka nad dziećmi po rozwodzie. Częstotliwość i zakres kontaktów dziecka z drugim rodzicem muszą być dopasowane do pociechy. Mimo pewnych zasad, jakie opiekunowie ustalają między sobą, warto pozostać elastycznym, podążając przede wszystkim za potrzebami dziecka. Dobrze jest zadbać o życzliwe relacje z byłym mężem lub żoną, otwarcie mówić o sprawach związanych z dzieckiem, dyskutować o tym, co jest dla niego dobre i jak rozwiązywać jego związane z rozwodem z czasem bledną. Byli małżonkowie zaczynają na nowo układać sobie życie. Zawsze jednak będą tworzyć rodzinę. Łączy ich wspólne dziecko, którym muszą się troszczyć. Empatia i odpowiednia komunikacja sprawiają, że proces wychowania dziecka może przebiegać w spokojny i odpowiedni dla niego sposób.

jak rozmawiać z mężem o rozwodzie